Aniołeczki i codzienność...

Przyfrunęły wraz z ostatnim wiatrem do Krainy aniołeczki. Zamachały skrzydełkami i zawisły na lampie, czekając na resztę zastępu (anielskiego, oczywiście:). Niech nadzieję mają:) Jak szydełko dobrze zamacha to może i zastęp będzie:) na choinkę? :)

Szkoła się zaczęła. Zaraz idę pierwszą lekcję przeprowadzić. J., który przeżywa, że jeszcze nie umie czytać, wrócił wczoraj z zerówki i mówi, lekko zdziwionym tonem: Wiesz, Mamo, nie było nic co by mi trudność sprawiało. Nie czytaliśmy... To było łatwe!:)....

Bardzo jest zadowolony:) Siedzi przy stoliku z R. i kolegą z Preschool. Pani jest nowa w szkole i wygląda na fajną.

Nastolatki nasze próbują się z Junior High i jest chyba ok:) Mają nawet hiszpański razem i lunch razem i wracają razem na piechotę i w ogóle... M1 zapowiedział M2, żeby nie liczył, że będą razem wracali i inne takie - powiedział mi M2, dodając- i sam do mnie przychodzi, Mamo!:) Myślę, że im raźniej razem, to dobrze!

Na dworze ciągle upał. W niedzielę jedziemy na konwiwencję w okolice jeziora i chyba zostaniemy na poniedziałek (wolny dzień - amerykańskie święto pracy) u znajomego księdza to może jeszcze posmakujemy wakacji troszkę:)

no, dobrze, lecę do szkoły!