Pięciolatek!

Skończył pięć lat. Mój malutki, słodki synek. I nie jest malutki. Raczej gigantyczny. I bardzo stanowczy. Wie dokładnie czego chce. Ubiera t-shirt na bluzę jak jego najstarszy brat. Ma swoich kolegów i Panią. A Pani to wie zawsze wszystko. Znacie to? Niedawno Pani powiedziała Jasiowi, że Maryja to.... matka Jezusa! No niezwykłe! Po tylu latach ktoś Mu to wreszcie powiedział! :))))

Gorzej jak Pani mówi coś z czym rodzice się nie zgadzają... Ale to już insza inszość...

A wracając do Pięciolatka. Gada jak nakręcony. W dwóch językach. Jeszcze po dziecięcemu ale ciągle. I fajny jest. Niezaprzeczalnie. 

Ostatnio przy śniadaniu zapytał mnie: 

Mamo, a kto Ciebie urodził? 

Babcia A.- odrzekłam spokojnie-przecież wiesz. 

No, tak -powiedział z tym swoim błyskiem zastanowienia w oku - ciekawe kto urodził moją mamę?. 

Babcia A. - powtórzyłam. 

Tak, tak ale kto urodził moją mamę?Ciekawe?!.... 

??????

Ciekawe kto urodzi moją mamę.... tę jak będę taaaki duży jak Tata... Może jeszcze Jej nie urodził...

Aaaa..... - tym razem błysk zrozumienia musiał pojawić się w moim oku. A w drugim łza. Ze śmiechu... i żalu, że to tak szybko mija... ten czas z dziećmi....

 

 W przerwie między naszymi poważnymi rozmowami, świątecznymi występami wszystkich pięciu, meczami koszykówki trzech, chorowaniem, i wieloma ważnymi sprawami popełniliśmy małą choineczkę z kubka po napoju.

 

A tort z kaszy manny i tego co pod ręką bardzo mu się spodobał. Chociaż tradycyjnych "losów" w środku nie było:)